Op woensdag 18 oktober 2017 was Jessica te gast bij RTL Late Night. In de documentaire ‘Deal met de dood’ wordt zijn zaak ontrafeld en staat er maar één vraag centraal: Kan hij het eigenlijk wel gedaan hebben? Bij RTL Late Night sprak zij over de nieuwe ontwikkeling in de zaak van Clinton Young: de executie is afgewend en hij krijgt een nieuw proces. Jessica zet zich al jaren in voor het leven van de Amerikaan, dit werd eindelijk beloond.
Deal met de dood (KRO-NCRV, 2016)
De afgelopen jaren filmde documentairemaker Jessica Villerius de veroordeelde Clinton talloze keren in de dodencel in Texas, waar ze alleen met hem mag praten als hij in een stalen constructie en achter glas plaatsneemt. Hun eerste gesprek was bijna 4 jaar geleden, hun laatste enkele weken voor uitzending van deze documentaire.Op 24 en 25 november 2001 vinden er twee moorden in Texas plaats. Er worden 4 jonge jongens in de leeftijd van 18 tot 22 jaar gearresteerd: David, Mark, Darnell en Clinton. De eerste drie vormen een groep hechte vrienden. Clinton, net 18 jaar en de jongste van het stel, kennen ze nog niet zo lang. Na hun arrestatie getuigen de drie vrienden dat Clinton de schutter was in beide zaken. Clinton weet niet wat zij hebben verklaard maar besluit dat hij niet met de politie praat zonder advocaat. ‘Vanwege de cultuur waarin ik opgroeide: ik ging de mensen waarmee ik was, niet verraden.’Niet wetende dat de andere drie een deal met Justitie hadden gesloten in ruil voor strafvermindering, houdt hij vol dat hij niets wil verklaren. In de rechtszaal komt dat als een boemerang terug: omdat hij niet getuigt zal de jury nooit zijn verhaal horen. De drie jongens passen hun verklaringen ontelbare keren aan, leggen tegenstrijdige verklaringen af en forensisch bewijs wordt niet getest, niet aan de jury voorgehouden of ‘raakt zoek’. Desondanks krijgt Clinton een vernietigend oordeel van de jury te horen: schuldig. Hij wordt ter dood veroordeeld. Twee van de drie jongens geven achteraf toe dat ze een deal hebben gesloten. Een van hen getuigt onder ede het schot in de eerste zaak te hebben gelost, de ander vertelt in de gevangenis aan medegedetineerden dat hij de echte dader in de andere moordzaak is. Het verandert niets aan Clinton’s lot: hij kan iedere dag een datum voor zijn executie krijgen.Een nieuw team van advocaten is een race tegen de klok begonnen om Clinton’s zaak opnieuw voor de rechter te krijgen, maar tijd lijkt de grootste vijand en de staat Texas is weinig onder de indruk van nieuwe bewijzen. Aan Jessica Villerius vertelt Clinton welke verkeerde beslissingen hij heeft gemaakt en legt hij minutieus uit wat er volgens hém is gebeurd die fatale dagen na Thanksgiving 2001.Villerius test vervolgens alle mogelijke scenario’s en komt tot een verrassende constatering. Daarmee confronteert ze face to face een van de andere verdachten in de zaak, die een straf van 30 jaar uitzit in een maximaal beveiligde gevangenis elders in Texas.Jessica Villerius: ‘Deze film is geen manifest om Clinton Young te redden uit de dodencel of om aan te tonen dat hij onschuldig is, maar laat zien hoe bepaalde omstandigheden in je leven kunnen leiden tot onbegrijpelijke situaties waarin alleen maar slachtoffers vallen. Maar het toont ook aan dat een slechte beslissing je niet per se een moordenaar hoeft te maken. Alles samengevat wordt duidelijk dat je in de VS veroordeeld kunt worden zonder enig tastbaar bewijs, alleen maar op basis van verklaringen van derden, die zelf iets te verliezen hebben als ze het níet doen. Dat vind ik het meest beangstigend in deze zoektocht.’Deal met de dood laat zien hoe Clinton opgroeide. Villerius gaat langs bij zijn moeder, een groot deel van zijn familie en medegedetineerden. Het laat de rauwe kant van het verdriet van familie van een terdoodveroordeelde zien. Clinton’s moeder Carla: ‘Dat is mijn kind, daar in die kooi. Ik zou zonder nadenken zijn plaats innemen als dat zou betekenen dat hij weer thuis zou komen.’Het is een complexe zaak met ongelooflijk veel details en gevoeligheden, zo realiseert de maker zich. ‘Ik heb me daarom vooral gefocust op de onlogica gedurende het proces, omdat het onmogelijk was de hele zaak met al haar getuigen opnieuw te horen. Ik hoop dat als mensen dit zien, ze zich zullen realiseren: dit had mij of mijn kind misschien ook kunnen overkomen. Het is in die zin wél een aanklacht tegen de doodstraf in het algemeen: Clinton Young wordt straks geëxecuteerd voor iets waar op zijn minst veel twijfel over is en het is een onomkeerbare straf. Hij is straks dood en dan zullen we nooit weten wat er exact is gebeurd omdat er niet voldoende onderzoek is gedaan.’
3Doc: Die avond in Bataclan
Jessica Villerius blikt terug met hoofdpersonen en nabestaanden in de 3doc: Die avond in Bataclan
Twee jaar na de terreuraanslag in de Parijse concertzaal Bataclan spreekt documentairemaker Jessica Villerius in de ‘3Doc: Die avond in Bataclan’ hoofdpersonen en nabestaanden van het bloedbad. Op 13 november 2015 vielen drie IS-terroristen tijdens een concert van de Amerikaanse rockband Eagles of Death Metal de concertzaal binnen en doodden 89 muziekliefhebbers. Villerius spreekt één van de overlevenden en de vader van een slachtoffer. Ook ontmoet Villerius de vader van één van de daders, die nog steeds verbijsterd is over de daden van zijn zoon. 3Doc: Die avond in Bataclan kun je hier bekijken.
Het is vrijdagavond 13 november 2015 als de Franse Lola Salines met twee vrienden Bataclan bezoekt. De Nederlandse Ferry Zandvliet is er ook met een aantal vrienden. Nietsvermoedend genieten zij van het concert, totdat letterlijk de hel losbarst en drie terroristen het vuur openen op de aanwezige bezoekers. Ferry overleeft tot zijn eigen ongeloof het drama: ‘Als je een simpele berekening maakt, heeft 1 op de 3 die avond een al dan niet dodelijke kogel gehad. Ik heb echt geluk gehad.’ Lola overleefde de aanslag niet. Haar vader Georges Salines vernam haar overlijden op een wrange manier: ‘Niemand kon mij iets vertellen, terwijl ik wist dat ze in de Bataclan was. Op den duur zag ik condoleances op Twitter binnenkomen waarbij de naam van mijn dochter werd genoemd.’ Matthieu Langlois was snel ter plaatse en heeft als arts van het arrestatieteam tientallen mensen eerste hulp verleend, terwijl binnen nog terroristen aan het schieten waren. Hij stond voor de onmogelijke opgave troost en steun te geven: ‘Onze rol was in eerste instantie puur psychologisch, zolang er nog terroristen binnen waren konden wij helaas niet veel doen’.
Ferry keert twee jaar later terug naar Parijs en bezoekt onder andere Azdyne Amimour, de vader van één van de terroristen: Samy, die uiteindelijk werd doodgeschoten door een scherpschutter van de politie. Op dat moment had hij samen met de twee andere terroristen al 89 bezoekers gedood. Onderdeel van Ferry’s herstel is de prille vriendschap met Azdyne. Hij heeft met eigen ogen zijn zoon zien veranderen en is zelfs in 2015 tevergeefs afgereisd naar Syrië om hem op te halen. Ferry: ‘Ik snap dat mensen er een oordeel over hebben, maar dat is misschien omdat ze niet beter weten. Ik weet zeker dat hij zijn zoon niet heeft opgevoed om uiteindelijk met een Kalasjnikov mensen dood te schieten in de Bataclan’.
Bron: BNNVARA
Jessica Villerius geeft unieke inkijk in het werk van de familierechercheur
Persbericht BNN:
Hoe sta je een moeder bij die net heeft gehoord dat haar dochter levend is begraven? Wat als de dader zich onder de nabestaanden begeeft? Hoe vertel je dat degene die je vader doodsloeg, binnenkort weer vrijkomt? In de zesdelige documentaireserie de Familierechercheur geven familierechercheurs een exclusieve inkijk in hun werk. Zij balanceren vaak tussen twee verschillende werelden met aan de ene kant het verdriet, woede en soms zelfs haat van de nabestaanden en aan de andere kant hun collega’s van het onderzoeksteam die er alles aan doen om de dader te pakken. De Familierecheurcheur is vanaf 15 september elke vrijdag om 21.20 uur te zien bij BNNVARA op NPO 3.
In de serie staat per aflevering een moordzaak centraal met twee familierechercheurs. Zij nemen ons mee terug naar de heftige weken na de moord, die het leven van de families die zij bijstonden, voor altijd heeft veranderd. Zinloos geweld, een moord met een kleinkind als getuige, een crime passionel of dodelijk geweld op het voetbalveld. Jessica Villerius: ‘Ik vind het zeer bijzonder dat de politie dit unieke inkijkje wil geven in een tak van hun werk die zo ontzettend fragiel is. Ik heb met verbazing toegekeken hoe die strakke balans tussen harde noodzaak en zachte betrokkenheid werd bewaakt’.
Theo Vermeulen, Landelijk Coördinator Familierechercheurs bij de Nationale Politie, vindt het goed dat er eindelijk aandacht aan deze recheurcheurs wordt besteed: ‘Sinds eind 2005 zijn binnen de Nationale Politie de familierechercheurs niet meer weg te denken. Zij zijn in de contacten naar de nabestaanden/slachtoffers en het onderzoeksteam een onmisbare schakel gebleken en al ruim 10 jaar werken ze ‘onder radar’. Daar waar zij normaal gesproken een absolute vertrouwensfunctie hebben, praten zij nu voor één keer en met volledige medewerking van de nabestaanden over de zaak die op hen de meeste indruk heeft gemaakt.’
Bekijk hier de aflevering over Ximena Pieterse
Bekijk hier de aflevering over Elsa Tisseur
Bekijk hier de aflevering over Ida Klijnstra
Bekijk hier de aflevering over Richard Nieuwenhuizen
Bekijk hier de aflevering over Glenn van Haen
‘Emma wil leven’ wint NVVP-Media prijs
Wij als Posh zijn dankbaar dat de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie (NVvP) onze en Emma’s film zo hebben gewaardeerd. Het ontroert ons nog steeds als er vanuit allerlei hoeken mooi woorden komen over de docu, woorden die eigenlijk voor Emma zijn maar die wij dan in ontvangst mogen nemen. Dus bedankt voor de waardering vanuit de beroepsgroep, dat was namelijk Emma haar wens: dat het door hen gezien zou worden.
De BNN-documentaire ‘Emma Wil Leven’ heeft vanmiddag de NVvP-Media Prijs gewonnen. De documentaire vertelt het verhaal van de 18-jarige Emma, die zes jaar lang anorexia had. Emma vecht zes jaar tegen de ziekte en kiest uiteindelijk voor het leven. Maar dan is het te laat. De schade aan haar lichaam is te groot en Emma overlijdt. In ‘Emma Wil Leven’ komen onder anderen Emma zelf, haar artsen, ouders en behandelaren aan het woord. Hiermee slaat de documentaire een liefdevolle brug tussen artsen en (ervaringsdeskundige) professionals. En met succes. Volgens de NVvP (Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie) bracht de documentaire de psychiatrie het meest zorgvuldig en waarheidsgetrouw in beeld.
‘Emma Wil Leven’ is gemaakt door Jessica Villerius. Zij is enorm trots: “De prijs is een ongelofelijke verrassing vanuit een onverwachte hoek. Wij zijn heel erg dankbaar voor deze erkenning. Niet alleen voor Emma, maar voor alle Emma’s en hun families. Het geeft mij goede hoop dat de ziekte op wéér een stukje meer begrip kan rekenen. Dit keer van mensen die écht het verschil kunnen maken: de psychiaters die dagelijks cliënten zien die tegen deze moeilijke ziekte vechten.”
De NVvP stimuleert de belangstelling voor psychiatrie in diverse media. Alleen hierdoor worden relevante zaken rondom de psychiatrie als vak beter zichtbaar. Maar NVvP vindt het wel belangrijk dat de psychiatrie ook daadwerkelijk waarheidsgetrouw in beeld komt. Hierbij is het van belang dat feitelijke informatie over psychiatrische ziektebeelden en theorieën wordt gegeven. Als extra stimulans hiervoor wordt daarom jaarlijks de NVvP-Media Prijs uitgereikt. De documentaire ‘Emma Wil Leven’ wint deze voor het jaar 2016.
Kijk Emma Wil Leven hier terug.
Bron: BNN-VARA
Jessica Villerius en Charlotte Gies bij RTL Late Night – ‘Emma wil leven’
Op maandag 21 november 2016 was Jessica Villerius samen met hulpverlener Charlotte Gies te gast bij Late Night. Ze vertellen het schrijnende verhaal van Emma, die haar heftige strijd tegen anorexia vastlegde in de documentaire ‘Emma wil Leven’. Deze documentaire, in combinatie met een talkshow, is dinsdag 22 november 2016 om 21.20 uur op NPO3 te zien.